24 Eylül 2009 Perşembe

ARABALI GUN !!

Sen misin burası pek sakin içi geçmiş diyen? Sen misin şehirde hareket yok diyen.Buyrun başıma gelenlere bakın..Kurum aracını kullanabilmek için trafiğe alışmak şart. Burada trafik kuralları da kendileri gibi şahıslarına münhasır.mesela sağdan çıkan herkes haklı. nasıl demeyin öyle!! Arabanın dörtlüleri yanarken bagaj kapısını açık tutmazsanız ceza yazıyorlarmış. Dörtlüler sadece araba bozuk iken yanar diye!! Hergeçen gün yeni bir şey duyuyorum. Neyse ben de iş çıkışları en azından biraz semtlere alışayım diye dün akşam araba ile yola çıktım. Semt olarak tam bilemeyeceğim bir kavşakta kırmızı ışıkta durdum.Tam o anda yan camda kafasında motosiklet kaskı olan bir adam gördüm. '' tak tak tak'' cama vurdu. Ne olduğunu anlamadım. bir yandan da,ışıklarda durdun mu, yerdeki işaretlere baktın mı diye giderken acaba farketmeden adamın motoruna mı sürttüm diye düşündüm. Ben daha ne oldu demeye kalmadan. Yandaki adam bir anda cama daha hızlı vurmaya başladı.!! Halen niye bu kadar sinirli falan diyordum ki..Eliyle camı kırmaya çalıştığını anlamam yaklaşık 10 saniye falan sürdü. Yan koltukta ağzı açık duran çantamı o an farkettim.Dehşet içindeyim. Hava aydınlık. Bir kavşakta duruyorum. Adam ısrarla sert darbeler atarak camımı kırmaya çalışıyor.Ben bu arada biri duysun görsün diye sonuna kadar kornaya basıyorum.Etraftan kimse gelmiyor.İşte o sırada arabanın kapısına hamle etti. O anda bitti diye düşündüm. İstanbulda olsam hemen kilitlediğim kapılar ile hiç ilgilenmemiştim. (Meğer 10 saniye sonra kendiliğinden kilitleniyormuş.bugün yeni öğrendim) Allaha şükür kilitli olduğu için açamadı. Bir kez daha deneyip,sonra az ileride motosiklet üzerinde olduğunu sonradan farkettiğim arkadaşına,(yok bundan iş çıkmadı,boşver) gibi bir el hareketi yapıp koşarak geldiği gibi motora bindi ve gitti..Ben ise ışıkta öylesine kalakaldım..Ve en ilginci, olay boyunca hiçbir hareket göstermeyen çevredeki araçlar ,sonra yanımdan geçerken durup arabanın içinden bana okey,iyisin iyisin diye başparmak hareketi yapıp yanımdan geçtiler.Sonra gerisin geri işyerine döndüm arabayı bıraktım. Akşam eve gelince sinirlerim bozuldu. beklemiyordum,ürktüm ne yalan söyleyeyim.Gece ışıklar açık uyudum.

Hiç yorum yok: