27 Ekim 2008 Pazartesi

YİNE YENİ YENİDEN

Bir süredir bu sayfadan uzak kaldım. Ani bir İstanbul ziyareti yapmam gerekiyordu.Çalışma vizem çıkmadığı için Belçikadan çıkış yapmam gerekti.Bu sayede bir hafta içinde İstanbul ve Ankara’ya gittim. Ailemi gördüm.Çok koştum ;ayrıca kimseye yetemedim.İstedim ki;şu geçen 3 ay zarfında bana arkadaşlık elini uzatan özel dostlarıma en azından 1 saatimi ayırayım.Bana gösterilen değere ufacık bir karşılık sunayım. Ama İstanbul ve arabasız olmak işleri zorladı. Yine de elimden gönlümden geldiğince herkese bir merhaba demeye çalıştım.Orada olduğunuz için teşekkür ederim.
FARKINDAYIM
3 ayın ardından İstanbula gelmekle nefes aldım.Adeta boğulmadan yüzmeye çalıştığım bir okyanusta bir sala tutunmak gibiydi. Bu ziyaretin bana kattığı çok önemli artılar oldu.Özellikle dönüş yaptığım gün bunu yaşadım.paylaşayım.Şunu fark ettim ki son 3 aydır hep bir cam fanusun arkasından bakar gibi bakıyordum yaşama.Yani mücadele ediyordum ama dahil olmuyordum.İlişik yaşıyordum.İçinde değil. Soluk karanlık binalar belki benim ruh halimi yansıtıyordu. Ne zaman ki İstanbul dönüşü tekrar havalimanına indim.Etrafıma baktım. Ve dedim ki..’’yaşama direnmenin anlamı yok..bir süre burada yaşayacaksın..alışmaya başlasan iyi olur’’.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

kısacık da olsa seni görmek çok güzeldi.. oradaki görevini, yaşayacaklarını en kısa ve acısız şekilde halledip gelmeni diliyorum.

şengül

Adsız dedi ki...

kısacık da olsa seni görmek çok güzeldi..
imza:adsız