18 Temmuz 2008 Cuma


Farkındayım
Yol göründü mü bana bir blog merakı geliyor..
Fena da olmuyor..En son Buenos Aires'te ara vermistik simdi yeniden bulustuk..Farklı ve renkli o Latin Amerika kentinden oldukca uzakta bu kez serin ve yagmurlu bir Avrupa sehrinden yazıyorum.. Mekanlar degisiyor ama bendeniz yine aynı ben..Heryere insan kendini götürüyor malum..Yasam bir yol ayırımına getiriyor bizleri kimi zaman..Hangi yolu secseniz digeri secilmemis kaliyor..Bu fotografi Uruguay'da cekmistim..bana Robert Frost'un Secilmeyen Yol siirini hatırlatır nedense..Bütün enerjimizi hangi yolu sececegimize harcayan bizler asıl hikayenin yolculugun ta kendisi oldugunu unutuyoruz.Gelin bu yeni cografyada yolculugu birlikte paylasalim..

4 yorum:

Adsız dedi ki...

Hayatım, senin yaptığın yollar burda kalanları ya da kendi adıma konuşayım burda kalan ben'i hep kendi içinde de bir yolculuğa çıkarıyor. Gitmek, kalmak,durmak.. düşün dur:) Felsefeyi bir yana bırakınca da geriye senin güzel blogların kalıyor ve sneinle beraber dolaşıyoruz dünyayı. Sana bu yeni yolunda da başarılar mutluluklar.. Yolun biryerinde karşılaırız belki de:)

Adsız dedi ki...

Sevgili didem, bunca karmaşa ve yeni başlangıç arasında yine muhteşem bir yazıyla başlamışsın. İtiraf edeyim, hangi arada bir derede bu kadar düşündürücü bir yazı düşündün de yazdın aklım almıyor. Sandım ki blog'un ilk günleri şunu yaptım şunu ettimle geçecek... Ama 3 dakikada okuduğum yazı için 20 dakika düşündüm...
Hadi bakalım, bir blog daha, arkadaşın Şengül'ün dediği gibi, bizi de çıkardın yolculuğa... Sağ ol... CANAN

Meriç Emre Akiz dedi ki...

KENT

"Başka diyarlara, başka denizlere giderim, dedin.
Bundan daha iyi bir kent vardır bir yerde nasıl olsa.
Sanki bir hükümle yazgılanmış bir çabam;
ve yüreğim sanki bir ceset gibi gömülmüş oraya.
Daha ne kadar çürüyüp yıkılacak böyle aklım?
Nereye çevirsem gözlerimi, nereye baksam burada
gördüğüm kara yıkıntılarıdır hayatımın yalnızca
yıllar yılı yıktığım ve heder ettiğim hayatımın."
Yeni ülkeler bulamayacaksın, bulamayacaksın yeni denizler.
Hep peşinde, izleyecek durmadan seni kent. Dolaşacaksın
aynı sokaklarda. Ve aynı mahallede yaşlanacaksın
ve burada, bu aynı evde ağaracak aklaşacak saçların.
Hep aynı kente varacaksın. Bir başka kent bekleme sakın,
ne bir gemi var, ne de bir yol sana.
Nasıl heder ettiysen hayatını bu köşecikte,
yıktın onu, işte yok ettin onu tüm yeryüzünde.


Constantino KAVAFİS

Ben dedi ki...

didemcim, ne guzel sayende fonda bruksel aslen kendi icimize bir yolculuga baslayacagiz desen seninle. Resmi cok begendim, sanirsam Internet de buldun, cok yakismis. Ellerine saglik, hadi bakalim yola cikalim...